مشاهده کن
ازمیر
سمورنا
سمورنای باستانی بر روی تپه ای در بایراکلی، ازمیر قرار دارد. این یک شبه جزیره کوچک است که در دوران باستان از غرب و جنوب با دریا احاطه شده بوده است. تپه باستانی بایراکلی که حدود صد هکتار است تپه کوچکی است که بر روی یک دشت ساخته شده است. سمورنا بر روی منطقه ای بزرگ در سمت دشت بالای این تپه قرار دارد.
سمورنا با دیوارهای اطراف شهر، خانه هایی با حمام با چندین اتاق، بنای مقدس، چشمه و نقشه هندسی، نمونه ای ایده آل از دوره باستان در آناتولی غربی است. سمورنا با باز شدن به دریا در غرب و جنوب، احاطه شده توسط کوهها در شمال و یک دشت در شرق، بهترین نمونه از یک شهر دفاعی است که در آناتولی غربی حفر شده است. معبد کشف شده در حین حفاری در سمورنا، قدیمی ترین معبد آتنا در ترکیه است.
ازمیر با تپه ها و سکونتگاه های باستانی خود تقریباً یک موزه در فضای باز است که هویت تاریخی این شهر مدرن را در دسترس بازدید کنندگان خود به نمایش می گذارد.
برج ساعت ازمیر
برج ساعت ازمیر که نماد ازمیر است در سال ۱۹۰۱ به عنوان بخشی از جشن های ۲۵ سالگی نشستن عبدالحمید دوم، سلطان عثمانی بر تاج و تخت ساخته شده است. این ساختمان با ارتفاع 25 متر چهار طبقه و یک نقشه هشت ضلعی دارد. سر ستون ها و طاق های نعل اسبی منحصر به آفریقای شمالی وجود دارند، که در ساختمان استفاده شده است. نمای ساختمان به گونه ای پر می شود که دیگر هیچ خلائی باقی نمی ماند. این یک مفهوم معماری است که می تواند در ساختمانهای شمال آفریقا و اندلس یافت شود.
ساعت برج توسط ویلهلم دوم، امپراتور آلمان هدیه داده شده است. موزاییک های سبز و قرمز مورد استفاده در ساخت برج ساعت که توسط ریموند چارلز پره، معمار ازمیری با اصالت فرانسوی طراحی شده بود، از افسوس آورده شد و سنگ هایی که ساختار اصلی را تشکیل می داد از سارای کوی آورده شد.
کادیفکاله
کادیفکاله که کوه پاگوس باستان است، افسانه دیگری در مورد تأسیس این شهر دارد که به اسکندر بزرگ منسوب است. افسانه آن است که اسکندر بزرگ در حال شکار در کوه پاگوس در زیر یک درخت چنار به خواب رفته است. دو نمسیس (پری دریایی) که در خواب او ظاهر شدند، از اسکندر خواستند شهر جدیدی را در دامنه تپه ای که در آن خوابیده بود، بسازد. اسکندر که از خواب بیدار می شود، در کلاروس با آپولون مشورت می کند. پیشگو رویا را در یک جمله تفسیر می کند: «مردم ازمیر که در دامنه تپه پاگوس در نزدیکی رود مقدس ملس سکنی خواهند گزید، چهار برابر خوشبخت تر از قبل خواهند بود.»
سمورنای باستان در قرن چهارم قبل از میلاد در کوه پاگوس در ارتفاع 186 متری از سطح دریا مجددا بازسازی شد. دیوارهای شرقی و جنوبی قلعه کاملا ویران شده و دیوارهای شمالی و شرقی و پنج برج قلعه پا برجا مانده اند. ارتفاع برج ها ۲۵ تا ۳۰ متر است. در داخل قلعه ویرانه های یک سرداب بزرگ قوسی از دوره بیزانس و یک مسجد وجود دارد.
آسانسور تاریخی
آسانسور تاریخی که بین خیابان میتهات پاشا و خیابان نیهات بیگ که در ارتفاع بالاتر است، واقع شده است، یک برج آسانسور است که دو آسانسور در آن قرار دارد. این بنا در سال 1907 ساخته شده است تا به دلیل اختلاف 50 متری بین خیابانها، حمل و نقل بین محلات را تسهیل کند.
برج آسانسور ۳ طبقه دارد. در طول جنگ جهانی اول، طبقه پایین آسانسور به عنوان کازینو، طبقه میانی به عنوان سالن عکس و طبقه فوقانی به عنوان سینما استفاده می شد. این آسانسور که ۱۰۵ سال است که پا برجا است، هم اکنون به عنوان کافه، بار و رستوران فعالیت می کند. آسانسور با چشم انداز بی نظیر خود گردشگران را به خود جلب می کند و منظره ی بی نظیر ازمیر را به بازدیدکنندگان خود ارائه می دهد.
خیابان شهدای قبرس
خیابان شهدای قبرس با داشتن مغازه ها، کافه ها و کتابفروشی های رنگارنگ خود یکی از شلوغ ترین مراکز مرکز شهر ازمیر محسوب می شود.
این خیابان یک خیابان عابر پیاده (منع عبور وسائط نقلیه) در آلسانجاک است. علاوه بر مغازه های مارک های معروف جهان، بارها و کافه ها، محصولات زیادی از کیف های دستی دست ساز با الگوهای قومی گرفته تا کفش های چرمی، از کلاه های طرح دار تا اشیای سوغاتی، تا اکسسوارهای پوشاک، نیز در کوچه های فرعی خیابان وجود دارد. همچنین می توانید کتابفروشی ها و کافه کتاب ها را در برخی خیابان های فرعی پیدا کنید. بعد از انجام خرید، می توانید در یکی از کافه ها بنشینید و هنگام نوشیدن قهوه، کتاب خود را بخوانید.
کوردون (نوار ساحلی)
کوردون (نوار ساحلی) که با زیبایی خود الهام بخش بسیاری از آهنگ ها است، یکی از مکان هایی است که باید در ازمیر بازدید کنید. اینجا یکی از نمادهای شهر است، جایی که مردم محلی و بازدید کنندگان دریای اژه را ملاقات می کنند، غروب آفتاب را تماشا می کنند یا در بهار و تابستان روی چمن ها دراز می کشند.
کوردون که زمانی به خاطر خانه های فرنگی خود دارای پله های مرمر و عمارت های خاص ازمیر مشهور بود، هنوز دارای آثار معماری زیادی است که می توانید آثار گذشته را در آن پیدا کنید.
رستوران ها، بارها، کافه ها و میخانه های لوکس بسیاری در کوردون وجود دارند که نیازهای مختلف را برآورده می کنند. کالسکه هایی که در نزدیکی میدان جمهوری قرار دارند، نماد این منطقه هستند.
موزه باستان شناسی ازمیر
موزه باستان شناسی ازمیر، که در سال 1927 در کلیسای آیاووکلا (گوزلو) افتتاح شد تا بتواند آثار کشف شده در کاوش های باستان شناسی در این شهر را به نمایش بگذارد، امروزه در ساختمان مدرن خود در پارک باحری بابا در کوناک پذیرای بازدید کنندگان است. موزه باستان شناسی ازمیر که یکی از اولین موزه های ترکیه است، میزبان یافته های تاریخی ۸۵۰۰ ساله ازمیر است. موزه باستان شناسی ازمیر یکی از اولین موزه هایی است که باید در این شهر از آن بازدید شود.
این موزه که وسعتی به مساحت 5000 متر مربع دارد، میزبان آثاری است که در حفاری هایی در نقاط مختلف شهر به ویژه بایراکلی (سمورنا)، افسوس و برگاما یافت شده اند.
یکی از آثار جذاب موزه باستان شناسی ازمیر سنگ مرمر «تندیس آندروکلوس» است که متعلق به آندروکلوس، بنیانگذار افسوس است که مربوط به دوره روم می باشد.
اینجیرالتی و موزه دریایی اینجیرالتی
اینجیرالتی به این دلیل که یکی از مکان های مورد علاقه برای سفرهای آخر هفته برای ساکنان ازمیر است، از مدت ها قبل مشهور بوده است. این منطقه که مملو از رستوران های ماهی، باغ های گل و باغ های بزرگ نارنگی در ساحل است، با تمهیدات جدید به عنوان یک منطقه تفریحی بزرگ احیا شده است.
موزه دریایی اینجیرالتی یکی از معدود موزه های دریایی ترکیه است، یکی از مکان هایی که همه علاقمندان به حوزه دریایی باید آن را ببینند. شما می توانید تاریخچه دریانوردی ترکیه را در موزه کشف کنید، جایی که ناوچه دریای اژه و زیردریایی پیری رئیس پس از انجام ماموریت های فعال خود در اسکله اینجیرالتی شروع به کار کردند و به یک موزه تبدیل شدند.
بهشت پرندگان ازمیر
پناهگاه پرندگان که به مساحت 8000 هکتار در نمکزار چام آلتی در چیعلی گسترده شده است، بیش از 270 گونه پرنده از جمله پلیکان های در معرض خطر انقراض، باکلان های کوتوله و لک لک های سیاه را در خود جای داده است. بهشت پرندگان در عین حال یکی از مهمترین تالابهای کشورمان است.
نمکزار چام آلتی و بهشت پرندگان برای دوستداران طبیعت و عکاسان بسیار مناسب است. نمکزار های دلتای گدیز بخش مهمی از نیازهای نمک ترکیه را با ظرفیتی که به ۶۰۰ هزار تن در سال می رسد، برآورده می کند. این مکان همچنین بزرگترین بنگاه تجارت نمک دریایی ترکیه است.
بهشت پرندگان که سالانه 50 هزار پرنده از آن بازدید می کنند علاوه بر اینکه در مسیر مهاجرت پرندگان قرار دارد یک منطقه باستان شناسی نیز است. بهشت پرندگان دارای یک مرکز بازدیدکنندگان، برج های تماشای پرندگان، دوربین ها و دوچرخه های گشت و گذار است.
اِفِسوس
پایه و اساس شهر باستانی اِفِسوس که در محدوده ناحیه سلجوق قرار دارد به 6000 سال پیش از میلاد باز می گردد. معبد آرتمیس، بزرگترین معبد اختصاص داده شده به آرتمیس در قرن ششم پیش از میلاد، در پای تپه آیاسلوک در مقابل قدیمی ترین بندر شهر ساخته شده است. بر اساس سنت باستانی الهه مادر آناتولی است. این معبد که بعدها ساخته شد، یکی از عجایب هفتگانه دنیای باستان محسوب می شود. از آنجا که اِفِسوس در طول تاریخ خود بارها تغییر مکان داده است، ویرانه های آن در منطقه وسیعی گسترش یافته است.
افسوس و اطراف آن در فهرست میراث جهانی قرار دارند؛ تپه چوکورایچی، تپه ایاسولوک (قلعه سلجوق، بازیلیکای سنت جان، حمام عیسی بی، مسجد عیسی بی، معبد آرتمیس)، شهر باستانی اِفِسوس و خانه مریم باکره به شکل چهار جزء واقع شده اند. اِفِسوس که حدود 9000 سال از دوره ماقبل تاریخ تا دوره های هلنیستی، رومی، روم شرقی، بیگ نشین های ترک و عثمانی یک محل اسکان بی وقفه بوده است، در هر مرحله ای از تاریخ یک شهر بندری مهم بوده و همچنین یک مرکز فرهنگی و تجاری بوده است.
بازیلیکای عزیز یحیی (سنت جان)
کلیسای بازیلیکا که بر روی مقبره سنت جان (جان)، که انجیل یوحنا را نوشت و یکی از حواریون حضرت عیسی است، ساخته شده است، در تپه ایاسولوک در شهر باستان اِفِسوس واقع شده است.
اعتقاد بر این است که یوحنای بشارت دهنده (عزیز یحیی) آخرین سالهای خود را در منطقه اطراف اِفِسوس گذرانده و در دامنه جنوبی تپه ایاسولوک به خاک سپرده شده است. سیصد سال پس از مرگ یوحنا، یک کلیسای کوچک در قرن چهارم بر فراز مقبره ساخته شد. کلیسای یوحنا در زمان امپراتور ژوستینین (۵۲۷ تا ۵۶۵ میلادی) به یک بازیلیکای معجزه آسا تبدیل شد.
یحیی یا یحیای رسول نویسنده کتاب مقدس و مکاشفه چهارم است. پس از گسترش مسیحیت، مردم اِفِسوس پس از قرن هفتم به ایاسولوک بازگشتند و کلیسای عزیز یحیی جای کلیسای اسقف نشین قدیمی اِفِسوس را گرفت.
کلیسای باستانی به شکل صلیب است و با شش گنبد پوشانده شده است. ساخت آن از سنگ و آجر، یافته ای بسیار نادر در معماری زمان خود است. مقبره عزیز یحیی که با دو پله بالا برده شده و با سنگ مرمر پوشانده شده بود، زمانی در زیر گنبد مرکزی قرار داشت که توسط چهار ستون در گوشه ها نگه داشته می شد. ستون های حیاط داخلی، مونوگرام های امپراطور ژوستینین و همسرش تئودورا را نشان می دهد. تعمیدخانه ای که در قرن پنجم میلادی ساخته شده در شمال شبستان به شکل سوراخ کلیدی واقع شده است.
خانه مریم آنا (باکره)
خانه مریم آنا (باکره)، در 9 کیلومتری سلجوق، در کوه بلبل واقع شده است. معروف است که یوحنا مریم باکره را ۴ تا ۶ سال پس از درگذشت عیسی به افسوس آورد. در سال 1891، کشیش های لازاریست فاش کردند که بر اساس رویای راهبه آلمانی A. Katherina Emerich این خانه ای است که مریم مقدس روزهای آخر عمر خود را در آنجا گذرانده است. این رویداد کشف جدیدی در دنیای مسیحیت بود و جهان دین را روشن می کرد. این سازه که دارای طرح صلیبی و گنبدی است، بعدا مرمت شد. در خانه ای که مسلمانان نیز مقدس می دانند، پس از دیدار پاپ پل ششم در 1967، هر ساله در 15 آگوست آیین هایی برگزار می شود و این آیین ها توجه زیادی را به خود جلب می کند.
شبه جزیره چشمه
شبه جزیره چشمه که توسط سواحل شنی و آبهای فیروزه ای احاطه شده است، هر تابستان عاشقان ساحل، موج سواران و عاشقان قایق بادبانی را به خود جلب می کند. مسیر بین چشمه و کوش آداسی منطقه ای است که گردشگری قایق بادبانی در آن شدید است. روستاهای کوچک در کنار هم در جنوب شهر آلاچاتی و بندر قایق سفری حیصار - تئوس بهشتی برای علاقه مندان به قایق بادبانی و موج سواری است.
سفری حیصار - سیغاجیک
سفری حیصار، که یکی از اولین شهرهای «آرام شهر» در ترکیه است، ترکیبی کامل از طبیعت و زندگی شهری است. سفری حیصار که در فاصله پیاده روی کمی از شهر باستانی یونانی رومی تئوس و قلعه بندر قرون وسطایی سیغاجیک که هنوز پابرجا مانده است، قرار دارد، فعالیت های مختلفی را در یک محیط تاریخی به بازدیدکنندگان ارائه می دهد.
آلیانوی
آلیانوی پس از عصر هلنیستی (قرن دوم قبل از میلاد) در 18 کیلومتری شمال شرقی برگاما تأسیس شد. آلیانوی که در قرن پیشرفت های زیادی داشت به عنوان وطن «آسکِلِپیوس، خدای سلامت » شناخته می شود. آسکِلِپیوس به عنوان خدای پزشکی و علوم پزشکی شناخته می شود، که قول شفای بیماران را در دنیای باستان داده است. آپولو پسرش آسکِلِپیون را به کیرون سپرد که نیمی از اسب و نیمی از انسان بود. کیرون به او خواندن، نوشتن و فرمول های دارویی که برای درمان بیماریها استفاده می شود را آموخت. شهرت آسکِلِپیوس به زودی گسترش یافت.
طبق افسانه ها، گفته می شود که آسکِلِپیوس مردگان را نیز زنده کرده است. زئوس به خاطر اینکه از این بابت عصبانی بود، آسکِلِپیوس را کشت. مردم باستان برای زنده نگه داشتن نام آسکِلِپیوس، مراکز بهداشتی به همین نام ساختند. آلیانوی یکی از آنهاست. آلیانوی، مرکز درمانی که در آن آب گوگردی با دمای 45 درجه سانتیگراد از زمین خارج می شود، یکی از چهار مرکز بهداشتی بزرگ در جهان با این ویژگی است.
فوچا
گفته می شود که فوچا، در محلی که شهر باستانی Phocaea واقع شده است، توسط افرادی که شهر مارسی در فرانسه، آتالیا در جزیره کرس و آمپوریاس در کاتالونیا را تأسیس کردند، تأسیس شد. معبد آرتمیس، بزرگترین معبد اختصاص داده شده به آرتمیس در قرن ششم پیش از میلاد، در پای تپه آیاسلوک در مقابل قدیمی ترین بندر شهر ساخته شده است. در حدود ۶۰۰ سال پیش از میلاد، مردم فوچا ساختمان ها، معابد و کشتی های خود را با مجسمه های جوجه خروس چوبی تزئین می کردند. طبق یک افسانه، چنین مجسمه ای هنوز در جایی از شهر نگهداری می شود.
آلاچاتی
آلاچاتی، که به زیبایی یک تابلو است، حدود یک ساعت رانندگی از ازمیر فاصله دارد. آلاچاتی یکی از محبوب ترین مقصدهای تابستانی ترکیه در سال های اخیر با سواحل بکر و جذابیت اصیل اژه ای بوده است. آلاچاتی با خانه های سنگی منحصر به فرد و خیابان های سنگفرش شده خود؛ یک مقصد سفر یک روزه عالی است که در آن می توانید ساعت های دلپذیری را به گشت و گذار، خرید و امتحان غذاهای خوشمزه محلی بپردازید. این استراحتگاه تعطیلات میزبان بسیاری از برنامه های آشپزی و خوراک است، به ویژه جشنواره گیاهان آلاچاتی که در آوریل برگزار می شود و فرهنگ غنی گیاهان را در این منطقه ترویج می دهد.
آلاچاتی همچنین به دلیل داشتن باد بسیار، مرکز مهمی برای باد سواری و موج سواری با کایت است. آلاچاتی شهری معمول در دریای اژه است که با آسیابهای بادی تزئین شده است و بعضی از آنها به کافه تبدیل شده اند. در چند کیلومتری در جنوب یک ساحل زیبا دارد. بسیاری از خلیج های زیبا در امتداد ساحل در جنوب شرقی شهر فقط با قایق قابل دسترسی هستند. این منطقه قایقرانی محبوب، بندری آرام و آرامش بخش را فراهم می کند.
پرگامون
شهر باستانی پرگامون که یک ساعت با ازمیر فاصله دارد، در سال 2014 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. اگرچه پرگامون در گذشته مورد اشغال و ویرانی های زیادی قرار گرفته است، اما این آبادانی به دلیل موقعیت استراتژیک خود دائماً بازسازی شده و در صحنه تاریخ به حیات خود ادامه داده است. عصر طلایی پرگامون در قرن دوم پیش از میلاد بود که پایتخت پادشاهی پرگامون بود که پس از حکومت پارسیان توسط اسکندر کبیر فتح شد. پرگامون با بزرگترین کتابخانه آناتولی و مجسمه های باشکوه تراشیده شده توسط هنرمندان با استعداد، سالها به عنوان یک مرکز بهداشت، فرهنگ و هنر شناخته می شده است.
معبد آرتمیس، بزرگترین معبد اختصاص داده شده به آرتمیس در قرن ششم پیش از میلاد، در پای تپه آیاسلوک در مقابل قدیمی ترین بندر شهر ساخته شده است. شما می توانید آثار این شهر باستانی معروف را با سفر به برگاما که پلینیوس دوم، نویسنده و فیلسوف قرن اول قبل از میلاد، به عنوان "معروف ترین و با شکوه ترین شهر در آسیای صغیر" توصیف نموده است، کاوش کنید. آسکلپیون که در پایه آکروپولیس پرگامون قرار دارد، به عنوان یک مجموعه شفادهنده که به افتخار خدای شفای آسکِلِپیوس در قرن چهارم پیش از میلاد ساخته شده است، قرار دارد. این مکان با طرح پیشرفته معماری و روش های درمانی، عنوان مهمترین مرکز درمانی آناتولی غربی را به خود اختصاص داده است.
سلجوق
اگر در سفرتان به ازمیر، به افسوس در شهر سلجوق مراجعه نکنید، خیلی چیزها را از دست داده اید. افسوس که در ۷۵ کیلومتری ازمیر قرار دارد، یکی از بهترین شهرهای باستانی حفظ شده در ترکیه است. قدمت اولین یافته های افسوس مربوط به 8 هزار سال پیش است. با این حال، شهر تاسیس شده در دامنه های تپه ایاسولوک در قرن دهم تأسیس شد و به عنوان یک مرکز تجاری توسعه یافت.
این شهر پر جنب و جوش که زمانی با رم به عنوان بزرگترین شهر جهان رقابت می کرد، معروف است که میزبان بیش از 250 هزار نفر بود. معبد آرتمیس، یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان، امروز در سلجوق واقع شده است. افسوس و اطراف آن که امروزه در شهرستان سلجوق قرار دارند، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار داشته، بازدیدکنندگان از سراسر جهان را به خود جلب می کنند. با جاده ها و علائم واضح مشخص می توانید شهر را با پای پیاده کاوش کنید.
هنگام بازدید از افسوس، بازدید از این دهکده جذاب در تپه ها را فراموش نکنید. شیرینجه که از مرکز منطقه سلجوق به سمت تپه هشت کیلومتر فاصله دارد، از ازمیر به فاصله یک ساعت رانندگی فاصله دارد. وقتی به شیرینجه می روید، کمی وقت بگذارید تا خیابان های سنگفرش شده ای را که در آنها خانه های سنگی زیبا با سقف های با کاشی قرمز ردیف شده اند، کاوش کنید. بیشتر این خانه ها به بوتیک هتل، رستوران و مغازه تبدیل شده اند. رستوران ها غذاهای لذیذ دریای اژه و شراب های محلی سرو می کنند. شیرینجه که از باغ های انگور، هلو و سیب پر شده است، به جهت شراب میوه ای خود معروف است. می توانید از کارگاه های شراب سازی بوتیک دیدن کرده و مراحل تولید شراب را از نزدیک مشاهده کنید.
چشمه
چشمه که به خصوص در بین مردم ازمیر یک ییلاق بسیار محبوب است، میزبان مکانهای تاریخی مانند قلعه ای از قرن شانزدهم و کاروانسرای قدیمی است. Çeşme با آرامش در امتداد جاده ای پر از سواحل ماسه ای سفید، خانه های ساخته شده با ظرافت، چندین هتل بزرگ و مجموعه ای از رستوران ها که غذاهای دریایی عالی و غذاهای لذیذ ترک سرو می کنند، قرار دارد.
علاوه بر تعطیلات ساحلی، چشمه به منظور درمانهای آبگرم نیز مورد بازدید واقع می شود. گزینه های هتل زیادی برای اقامت در منطقه وجود دارد. برخی هتل ها با چشمه های آب گرم خود از آبهای معدنی طبیعی منطقه بهره مند می شوند. ایلیجا معروف ترین این چشمه های آبگرم است، با ساحل سفید شنی خود به همین نام، حاوی مقادیر زیادی کلرید سدیم، سولفات منیزیم و بی کربنات کلسیم است. علاوه بر ماساژ زیر آب، الکتروتراپی و انواع دیگر درمانها، چشمه های آب گرم ایلیجا استخرها و حمام های آبگرم معدنی نیز ارائه می دهند.
الدیری/ اریترای باستانی
شهر باستانی اریترای، شهری مهم در ایونیان واقع در شمال شرقی چشمه، در ساحل شرقی دریای اژه بود. چشمه، که قبلاً با نام سیسوس شناخته می شد، شهر بندری اریترای بود.
این منطقه که اکنون با نام الدیری شناخته می شود، 22 کیلومتر با مرکز چشمه فاصله دارد.
اعتقاد بر این است که این شهر که مربوط به عصر برنز است نام خود را از رنگ قرمز خاک خود گرفته است. معروف است که این شهر، جایی که تجارت در آن مطرح بوده است، قبلاً به دلیل سنگهای آسیاب که تولید و صادر می کرده است، نیز مشهور بوده است. حفاری ها در این محدوده توسط پروفسور اکرم آکورگال در سال ۱۹۶۴ آغاز شد.
تئاتری که در این حفاری ها کشف شده و مربوط به قرن سوم پیش از میلاد است، در شیب کوه کنده کاری شده است. قدمت قنات های جنوب، مربوط به دوره روم شرقی (بیزانس) است.
در جریان حفاری ها، معبد آتنا که مربوط به قرن هفتم پیش از میلاد است و توسط پوسانیاس ذکر شده بود، کشف شد. این معبد در سال ۵۴۰ پیش از میلاد آسیب دیده است. معبد آرتمیس، بزرگترین معبد اختصاص داده شده به آرتمیس در قرن ششم پیش از میلاد، در پای تپه آیاسلوک در مقابل قدیمی ترین بندر شهر ساخته شده است. معروف است که در حدود سال ۵۳۰ پیش از میلاد نوسازی شده است.
بقایای ویلاها و دیوارهای شهری از دوره هلنیستی و روم هنوز هم دیده می شود.
اخیراً جشنواره فرهنگ و هنر الدیری در پایان ماه اوت به منظور افزایش آگاهی در مورد محوطه حفاظت شده باستان شناسی و احیای کشاورزی در شهر باستانی اریترای برگزار شده است. این جشنواره با جشن های موسیقی، تئاترها، سمینارها و کارگاه های آموزشی، از هر رده سنی انسانها را به خود جلب می کند. در این جشنواره، محصولات و صنایع دستی ساخته شده توسط مردم محلی در خانه هایشان و بدون استفاده از ابزار فنی به نمایش گذاشته شده و به فروش می رسد.
اودمیش
اودمیش که در دره حاصلخیزی واقع در جنوب شرقی ازمیر، که بین بوزداغ در شمال و کوههای آیدین در جنوب کشیده شده است، توسط رودخانه کوچوک مندرس آبیاری می شود. اودمیش یکی از شهرستان هایی است که گردشگری مختلف از گردشگری دینی گرفته تا ییلاق ها و بوم گردشگری در آن تجربه می شود. این شهرستان میزبان آثاری از دوره های هیتی، فریجی، لیدیایی، پارسی، رومی و بیزانس می باشد. اودمیش با صنایع دستی محلی، کوفته های معروف و بازارهای رنگارنگ یکی از مناطق سنتی و گرم دریای اژه است.
بیرگی
بیرگی که با فرهنگ غنی و زیبایی طبیعی خود نگاه ها را به خود جلب می کند، در 9 کیلومتری مرکز واقع شده است. بیرگی، که به عنوان پایتخت فرهنگ و گردشگری اعتقادی شناخته می شود، در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو نیز قرار دارد. علاوه بر مقبره ها، مدرسه ها، مساجد، چشمه ها، حمام ها، کتابخانه ها، مساجد و اقامتگاه های زیادی که ویژگی های معماری و فرهنگی اصیل آناتولی و امپراتوری عثمانی را منعکس می کند، همچنین ویرانه های بسیاری از تمدن هایی که بیرگی میزبان آنها بوده و همچنین خانه هایی با قدمت قرن ۱۸ و بعد از آن نیز وجود دارد.
بیرگی یکی از نمونه های نادر بافت مسکونی سنتی را ارائه می دهد که قدمت آن به قرن 18 برمی گردد.
مسجد جامع بیرگی، که بر نظم سنتی شهر حاکم است، در سال 1312 به دستور محمود بیگ، بنیانگذار سلطنت آیدین اوغلو تکمیل شده است. این سازه که دارای طرح بازیلیکا با پنج راهرو عمود بر دیوار محراب است، پیش از محراب با گنبدی خلیجی پوشیده شده است.
عمارت چاکرآقا که توسط یک تاجر چرم در قرن هجدهم ساخته شده است، یکی از بناهای مهم منعکس کننده سبک معماری و دکوراسیون منحصر به منطقه اژه در آن زمان است.
پیتانه
پیتانه در جنوب منطقه دیکیلی، در ساحل شمالی خلیج چاندارلی واقع شده است. اگرچه زمان تأسیس شهر باستانی پیتانه دقیقاً مشخص نیست، اما تخمین زده می شود که تاریخ این شهر به دوره هلنیستی برمی گردد. امروزه هیچ منطقه حفاری یا ویرانه ای وجود ندارد که بتوانید ردپای این شهر باستانی را مشاهده کنید. این قلعه چاندارلی است که باعث شده این منطقه ارزش دیدن را داشته باشد.